Saba, Carnival en Afscheidsfeestje!!

Hallo leukertjes!

Ik ben niet meer zo stipt in het bijhouden van mijn blog, maar ik zal me best doen om de laatste dagen in Sint Maarten te beschrijven.

Na dinsdag mijn laatste stagedag te hebben begonnen Laura, Melinda en ik aan onze lange vakantieperiode! Wat een feest zeg. Het stappen kwam er vaak in voor, ook omdat het ons laatste weekend was.

Woensdag:
Op woensdag hebben we niet veel gedaan. Laura en ik wilde heel graag de kinderparade zien van de Carnival en dat hebben we ook gezien! Wat leuk al die kindjes in mooie kostuums en ze dansen hier net zoals hun ouders, hoe klein ze ook zijn. Wat een happening, dat beloofd wat voor de Grand Parade. In de avond zijn we naar Ladies Night geweest in Tantra. Hier krijg je bepaalde drankjes gratis als meisje en ja dan weet je het wel. Het was super druk en heel gezellig. We zijn samen met Bart en Daan geweest en het was een top avond. Totdat ik de volgende ochtend wakker werd, maar dat is een heel ander verhaal.

Donderdag:
Op donderdag ging de vader van Melinda weer terug naar Nederland en dat was dus weer 1 van die rare dagen. We zijn eerst naar Maho Beach geweest en hebben daar heerlijk iets gegeten en gedronken. Vervolgens zijn we naar het vliegveld gereden om afscheid te nemen. Toch raar dat je weet dat je elkaar over 3 weken weer ziet. Omdat ik me niet lekker voelde ben ik naar huis gegaan en heb ik geskypt met mijn moeder. De meiden gingen naar Simpson Bay om te kijken hoe de vader van Melinda de lucht in ging.
In de avond stond het grote Carnivalsfeest op de planning waar we in de middag kaartjes voor hadden gehaald. Het international concert van het Carnival in Sint Maarten. Het was in Philipsburg in Carnival village. Dit is een groot open lucht plein, waar concerten e.d. gehouden kunnen worden. Langs de rand van het reusachtige plein, staan er allemaal kleine eettentjes, waar je kip, vis of andere lekkere producten van de BBQ kunt halen. Samen met Bart en zijn vriendin en Daan zijn we er heen geweest en het was werkelijk waar 1 groot feest! Het begon heel raar. Iedereen stond stil en de enige Nederlanders die er waren (wij dus) stonden als enige te dansen, wat heel apart is, aangezien de Antillianen zo goed kunnen dansen en van dansen houden.
Na een tijdje kwamen Eefje, Ellen (leerkracht groep 4) en Lonneke er ook nog bij en hebben we tot een uur of 2 lekker gefeest met de Antilliaanse band KES, Christoffer Martin en Popcaan.
Rond een uur of 2 hoorde we van Ellen dat er iemand voor de ingang van Carnival Village door zijn hoofd was geschoten. Haar man werkt bij de politie op Sint Maarten en ze kreeg het per sms door van hem. Wij hebben besloten om 5 minuten te wachten en dan weg te gaan, aangezien er dan genoeg politie rondloopt en het veiliger is om te gaan. Wel echt raar dat je rond de Carnival zo veel rare verhalen hoort over berovingen, diefstallen en zelfs schietpartijen.
Ondanks de wat rare afloop heb ik me prima vermaakt en was het zoals altijd weer een leuk feestje!

Vrijdag:
Op vrijdag hebben we niet zoveel ondernomen. We gingen eerst naar Maho Beach met Daan, Bart +vriendin, ouders en broertje van Daan en de vriend van Fenna. We wilden kijken hoe het KLM toestel aan zou komen en ging vertrekken. We hebben nog een aantal foto’s gemaakt en zijn daarna naar het strand gegaan om heerlijk te relaxen. We zouden eigenlijk een Jetski huren, maar door het weer hebben we dat niet gedaan, want dan zouden onze foto’s mislukken. Dus toen maar een dagje op het strand aan Great Bay gelegen.
In de avond was het tijd voor…. DE LAATSTE KEER SOGGY DOLLAR BAR! Wat is dat raar om na zo een tijd afscheid te moeten nemen van iets waar je heel graag komt! Gelukkig was dit niet de laatste keer dat we iedereen zagen en daarom was het gewoon net zoals een normale soggy avond.
Na Soggy (rond 4 uur in de nacht) zou de Jouvert Morning beginnen. Jouvert Morning is oorspronkelijk een pyjamafeest, waarbij er tot in de ochtend feest wordt gevierd. Ook hier zijn wij natuurlijk weer van de partij. De Jouvert Morning is een hele grote jump up, waarbij er allerlei wagens meerijden met verschillende bands erop. De mensenmassa verzameld zich achter de wagens om mee te dansen en springen en gek te doen. Erg leuk en wij liepen natuurlijk ook mee (als enige blanken) haha.
Rond half 6 zijn wij afgehaakt en hebben maar de helft van het parcour afgelegd. Rond 7 uur lag ik in mijn bed en dit was dus een kort nachtje, maar wel erg leuk om mee te hebben gemaakt.

Zaterdag:
Omdat het weer niet erg mooi was en we tot laat bezig waren rondom het huis zijn we in de middag naar Sonesta gegaan om daar lekker aan het strand. Sonesta is een all inclusive hotel, waar de ouders/broertje van Daan ook logeren. We hebben daar in de Whirlpool en in het zwembad gelegen en hebben ons prima vermaakt.
In de avond gingen we koken voor iedereen in Frontstreet en waar we vrijdag ook mee waren. Dit keer was Fenna er ook bij! Het was goed gelukt en gelukkig smaakte het iedereen goed en was het erg gezellig.
We zijn nog rond een uur of half 11 gebleven om vervolgens naar huis te gaan en eens een keer vroeg naar bed te gaan, want we waren echt gesloopt en de volgende dag zouden we naar Saba gaan.

Zondag:
Om half 8 ging de wekker en begonnen we met onze voorbereidingen voor Saba!! Rond kwart over 8 zou Wesley ons ophalen om ons vervolgens naar het vliegveld te brengen. Toen we om 10 voor 8 de tickets en paspoorten gingen verzamelen, was Melinda haar ticket kwijt. We hebben werkelijk waar overal gezocht, maar nergens was dat ticket. Totdat ik zeg; Waar is je kladblok? Ja in Nederland zegt ze, dat heb ik met mijn vader meegegeven. Ik dacht meteen shit misschien zit hij daarin en Melinda heeft gauw contact gezocht met haar vader. En JA hoor…. Het ticket lag in Nederland. OH MIJN HEMEL! Wat nu… op dat moment kan je iemand wel voor de kop slaan. Hahaha Ja Melinda :P.. Wij gauw naar het verkooppunt te rijden om daar te vragen om een nieuw ticket, maar dat was dicht.. Shit, denk je dan! Gauw doorrijden naar het vliegveld om daar te informeren.
Laura en ik waren erg bang dat we straks met ze tweeën zouden eindigen in Saba, maar gelukkig!! De vrouw achter de balie zei dat het niets uitmaakte en dat alles in het systeem stond, dus dat mevrouw gewoon meekon. Oh oh oh, wat een opluchting. We hebben vervolgens Melinda’s belangrijke spullen in de koffer bij Laura gedaan, zodat we dit niet meer mee zouden maken. Iets zorgvuldiger omgaan met je spullen hé Melinda ;).
Eindelijk konden we genieten van het feit dat we naar Saba zouden gaan. Na eerst nog iets te hebben gegeten, zijn we naar boven gegaan om door de handbagage check te gaan. Uiteraard was ik weer zo slim om een zonnebrand mee te nemen en nog wel de zonnebrand van Laura. Ja die moest eruit. Melinda wist dat ze er ook 1 in haar tas had, samen met een deodorant. Maar nee hoor, wat een goede controle, want die bleven gewoon zitten en werden niet gezien. Oke, weten we ook weer!
Om 10 over 10 vlogen we naar Saba. De vlucht stelde niet veel voor en we hadden daar veel meer van verwacht. Iedereen had ons verteld dat het net lijkt of je neerstort op Saba en dat het best eng is, omdat de landingsbaan zo kort is. Maar dit viel tegen. Op Saba hebben we een taxi genomen en die heeft ons naar de Mount Scenery gebracht. Onder de rit heeft onze chauffeur ons van alles verteld over Saba. Saba is een klein bevolkt eiland met ongeveer 2500 inwoners. De hoofdstad is The Bottom en de vulkaan is de meest beklommen berg op Saba. Saba zou in 1493 ontdekt zijn door Columbus, maar hij is er niet aan land gegaan; er woonden toen waarschijnlijk indianen. Columbus noemde het eiland San Cristóbal. Een mogelijke verklaring van de naam is dat dit werd afgekort als S.†bal en als Saba werd gelezen. In 1632 werd Saba Nederlands bezit.

Om kwart voor 11 stonden we bij het punt waar we begonnen aan de klim. Na ongeveer 10 minuten waren we allemaal aan het hijgen en aan het puffen, want het was zwaarder dan we hadden gedacht. Gelukkig hadden we flessen water mee (die we in de wc op het vliegveld hadden gevuld) en stroopwafels. En het eerste punt hebben we meteen iets gegeten. De natuur op Saba is zo PRACHTIG! Het is een soort tropisch regenwoud met allerlei mooie bomen en bladeren en zelfs lianen hangen er aan de bomen. We hebben best vaak gestopt om even op adem te komen, maar alle drie waren we vastbesloten om boven te komen. Rond 12 uur zijn we op een punt gekomen waar er stond: Mount Scenery view. We dachten dat dat het uitkijkpunt was, want de andere weg liep naar beneden. Wij daarin en toen werd het echt Expeditie Robinson op Saba. Liepen we daar als echte meisjes in de jungle met onze shop tassen om en door de modder te lopen, over boomstammen heen, onder takken door en over stenen klimmen. Dit deel vonden we leuker dan die steile trap oplopen, maar op een gegeven moment kwamen we niet meer verder. Hmm.. misschien was dit toch niet de goede route. We zijn toen toch maar terug gegaan en hebben de weg naar beneden gevolgd. Uiteindelijk ging deze ook weer omhoog en hadden we deze weg toch moeten nemen.
Ongeveer 10 meter voor de top van de berg hing een touw met een paar stenen. Je moest via het touw omhoog klimmen om de top te bereiken. VET! Na veel foto’s te hebben gemaakt waren we er dan eindelijk. WAUW wat een uitzicht!! Hmm.. Nee dat kon ik helaas niet zeggen, want het was behoorlijk mistig, waardoor je niet veel zag. Als je op het topje van de berg/vulkaan stond, dan kon je de wind goed voelen. Erg leuk om mee te maken en het geeft je zo een goed gevoel als je de top bereikt hebt.
Na 10 minuten zijn we aan de afdaling begonnen en hebben nog mooie foto’s en video’s gemaakt. Deze kan ik helaas niet meer op mijn waarbenjij.nu profiel plaatsen, omdat ik al aan het limiet zit voor mijn geheugen. Voor foto’s kijk dus even op mijn Facebook.
De afdaling was minder zwaar dan de berg op moeten. Wel erg leuk, maar op een gegeven moment krijg je pijn in je tenen. Het is dan net of je te krappe schoenen aan hebt, omdat je steeds voor in je schoenen loopt.
Rond kwart voor 2 waren we op het punt waar we begonnen en we hadden daar dus precies 3 uur over gedaan. We wilden naar het stadje lopen en zijn toen de weg richting Windwareside gelopen. Dit nam in totaal ook een klein uurtje in beslag en toen pas zagen we het bord van Mount Scenery 90 minuten. Nou aan me koekoek. Dat was het zeker niet! Maar eenmaal daar aangekomen konden we wel even op adem komen en onze schoenen uitdoen.

Na 15 minuten zijn we naar het stadje gelopen en hebben daar een heerlijk bord patat en een snack gegeten. Daarbij had ik een mango drankje, wat echt super lekker was. Vervolgens hebben we de taxi gebeld en die heeft ons naar The Bottom gebracht. We hadden namelijk nog 1.5 uur over, voordat we op het vliegveld moesten zijn.
Tijdens de rit heeft hij ons weer dingen verteld en ook de berg laten zien die lijkt op Free Willie (een walvis) Zie de foto op Facebook.

In The bottom heeft Laura ons weer wegwijs gemaakt met haar boekje en zijn we langs de volgende punten geweest: Sacred Heart Church, het bestuursgebouw, de Anglican Christ Church en het Wilhelmina Park. Erg leuk om een keer te zien, maar je hoeft niet voor de bezienswaardigheden naar Saba te komen, je komt dan echt voor de natuur.
Ook zijn we nog 2 meisjes tegen gekomen die op Saba wonen en ze waren 12 jaar. Nog leuk mee gepraat en samen op de foto geweest. Daarna was het tijd om te gaan en rond half 5 waren we op het vliegveld.
Het opstijgen had meer effect dan het landen en binnen 15 minuten waren we weer thuis op ons vertrouwde eiland Sint Maarten.

Wesley kwam ons weer ophalen in de gele mustang cabrio en uiteraard wilde ik altijd al eens op de rand van de achterbank zitten, zoals je dat altijd ziet in films. Woow wat is dat eng als de auto rijd. Na de parkeerplaats ben ik gauw weer gaan zitten, want het risico om achterover te vallen was wel groot.
Eenmaal thuis hebben we snel gedoucht om daarna uit eten te gaan bij Green House, samen met Wesley. Het was erg lekker, maar gezellig … Tsja, we waren kapot en hadden niet veel puf om te praten haha. Gelukkig had hij er begrip voor.

Na het eten zijn we met Bart, Daan en iedereen naar het Casino gegaan om nog even iets gezelligs te doen. Helaas was het weer geen vetpot, want het was dit keer 1,60 dollar wat ik had gewonnen en Melinda had per ongeluk (tweede keer) met 1 dollar gespeeld, waardoor we een verlies hadden van 5 dollar haha.
Na het casino zijn we lekker gaan slapen, want moe… dat waren we zeker!

Maandag:
Het was vandaag Koninginnedag!! Voor de tweede keer kan ik het niet meemaken in Nederland, omdat ik in het buitenland zit. Vorig jaar in New York en nu op Sint Maarten. Hier wordt er meer gedaan aan Carnival en daarom zijn we niet veel bezig geweest met het feit dat het Koninginnedag was.
Rond 10 uur in de ochtend zou de Grand Parade beginnen, waarbij iedereen uitgedost en verkleed in mooie kostuums in een optocht lopen. Zoals echte Nederlanders waren wij om 10 uur in Philipsburg, maar we konden het weten, want pas om 3 uur zou de parade langs Frontstreet komen.. Tsja hardleers noemen ze dat.
Toen hebben we maar wat gegeten en zijn bij Sonesta gaan crashen. Daar kwamen we de jongens tegen, die daar ook aan het relaxen waren. We hebben daar tot 3 uur gezeten en zijn toen richting het huis van die jongens gegaan om daar te wachten tot de optocht zou langs komen. Rond half 4 kwam de parade langs en zijn Laura en ik langs de rand gaan staan en hebben we super veel foto’s gemaakt. We waren net van die ramptoeristen, maar het was erg mooi. Hele hoofdtooien met veren en boa’s die vermaakt waren tot prachtige kostuums. Zelf zijn we ook nog een paar keer op de foto gegaan met deze mensen, want dat is toch wel leuk om te bewaren.
De parade duurde in totaal 1 uur totdat hij voorbij was. Na de Parade zijn wij naar huis gegaan om ons om te kleden, want de jongens hadden voor ons een afscheidsfeestje georganiseerd met een BBQ en flessen wijn.. alles erop en eraan.
De andere meiden die iets verderop wonen in Frontstreet kwamen ook gezellig langs en de ouders en broertje van Daan waren er uiteraard ook bij. Het was 1 gezellige boel en ik ben de jongens echt zooo dankbaar en wij vinden het echt super lief dat ze dit voor ons hebben georganiseerd! Als ze dit lezen: WE LOVE YOU! Haha.
Na de BBQ wilden we nog met z’n allen naar Le Shore; dat is een club aan de Franse kant van Sint Maarten. WE reden er heen met 3 auto’s maar deze club bleek dicht te zijn. Toen zijn we beland in Sopranos. Een bar waar een Nederlandse DJ draaide i.v.m. Koninginnedag. Het was een heel leuk feestje en we zijn rond half 3 naar huis gegaan om lekker te slapen.

Dinsdag:
Onze een na laatste dag in Sint Maarten ging in. De tweede poging om een waterscooter te huren ging in. Maar nee het weer zat weer niet mee en dat moesten we dan maar weer uitstellen. We zijn bij Sonesta beland en hebben daar weer lekker in de hottube en het bubbelbad gezeten en af en toe nog wat baantjes getrokken in het zwembad. Daarnaast zijn Laura en ik naar de Car Rental geweest om de laatste dingen te regelen en hebben we het huis compleet schoongemaakt. We hielden de grote schoonmaak en alles ging weer in de verbouwing om weer terug te zetten in de staat dat we het hadden aangetroffen. Na 2 uur bezig te zijn geweest met vegen, dweilen, schoonmaken en afstoffen waren we eindelijk klaar en zijn we snel onder de douche gegaan, want we hadden een skype afspraak staan. Met mijn moeder heb ik even geskypt om alle ins en outs nog door te lichten. Wat was dat weer leuk en de volgende keer skypen zou in Curaçao worden!

In de avond zijn we naar La Baba geweest. Dit was de allerlaatste keer dat we daar zouden zijn en dat hebben we even gevierd ook. Het was super gezellig en 1 van de leukste avonden in La Bamba. Ik zal deze bar echt gaan missen, want zowel jong als oud komt er graag en het Salsa dansen is zo leuk om te zien. Daarnaast is de muziek ook heerlijk en is La Bamba ook een bar aan het strand, waar ik echt van heb genoten.
Rond half 2 gingen we naar huis en zou onze laatste dag op Sint Maarten ingaan..
Maar dat bewaar ik voor een volgend verslag.

Veel liefssss en knuffels,
x Bianca.